Zonnedauw

Gisteravond nog even de heide op geweest. Het was daarvoor eigenlijk echt veel te warm, zeker als je heel dicht bij de grond uit de wind gaat liggen om zonnedauw te fotograferen. Dat was achteraf gezien geen goede keuze, maar vooruit, gelukkig is de foto wel gelukt. Hij is niet zo spectaculair als mijn vorige zonnedauw foto, maar wel het tonen waard.
Zonnedauw is heel klein vleesetend plantje met kleverige druppeltjes aan de uiteinden van de blaadjes. Daar blijven kleine insecten en soms juffertjes aan plakken en worden dan door het plantje genuttigd (hoe? dat zou ik niet weten). Zo'n blaadje met druppels was in dit geval niet meer dan zo'n 5 mm lengte en staat heel dichtbij de grond, waardoor je al snel een rommelige achtergrond krijgt. Dat valt niet mee dus om te fotograferen.

Ik koos voor deze foto heel bewust mijn helios lensje, met alledrie de tussenringen erop, waardoor ik op een afstand van nog geen 2cm kon fotograferen. Een helios lens geeft weinig scherpte en fantastische bokeh, wat deze foto zeker bewijst. Instellingen: Canon 5d MIII, Helios 58mm
ISO 800, F2, 1/80e, 3 tussenringen en een in photoshop toegepaste double exposure voor een extra dromerig effect. Scherpte heb je in zo'n foto echt niet nodig. Heerlijk toch?

Reacties

Populaire posts